เจอกันโดยบังเอิญ ต่างคนต่างเเยกย้าย

สวัสดีครับ ผมเป็น วิศวกร ในบริษัท เอกชนเเห่งหนึ่ง ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาสวยมาก ถูกใช้มาก
ช่วงเเรกผมก็พยายามจีบเขา พูดคุยทักท้ายเขาดีๆ เเต่พอผมได้รู้ว่าเธอเเค่มาทำงานชั่วคราวเท่านั้น เดี๋ยวเขาก็ออกไปเเล้ว ไปเรียนต่อ หรือทำงานต่างประเทศอะไรสักอย่างเเหละนานมากกว่าจะกลับมา  หลังจากนั้นมาผมกับเขาก็ไม่ค่อยพูดจากันเท่าไหรนัก เเค่ต่างคนต่างมองกันบ้างเล็กน้อย เเต่ก็ไม่กล้าพูดซึ่งกันเเหละกัน ผมไม่รู้ว่าเขาคิดกับผมยังไง  เเต่ก็มีงานหลายงานที่ต้องพึ่งพากันบ้างระหว่างอยู่  ผมเองก็ไม่กล้าจีบไรเขามากไปกว่านี้ กลัวเสียความรู้สึกที่ต้องจากเขาไป  เเละเเล้ววันนั้นก็มาถึงวันสุดท้ายที่ต้องจากเธอไป ผมไม่ได้พูดอะไรมากกับเธอนัก เเค่บอก "ขอให้โชคดีนะ" เเละเมื่อถึงเวลา เลิกงาน เขาก็เดินออกไปทางประตู ผมเเอบมองเขานิดๆเเล้วผมก็เห็นเขาหันมามองทางผมเช่นกัน  ความรู้สึกเศร้าไงไม่รู้   ก่อนหน้าที่ ผมจะจากเขาไป ผมกินไม่ได้ นอนก็ไม่หลับมาหลายอาทิตย์เเล้ว จนถึงวันที่ต้องลาเขา เเต่จนถึงตอนนี้ผมยังคิดถึงเขาไม่หายเลย  คนที่เขามาหาเราเเล้วก็เดินออกไป ผมก็ร็สึกทุขกับตัวเองมาก ทั้งเหงา เศร้า นอนไม่หลับเลยตอนนี้